De Buik Van Rotterdam – ‘De Ballentent® heet niet voor niets De Ballentent®’

14 december 2016
Het regende nog toen ik tegen één uur vanmiddag De Ballentent® binnenstapte. Ik had Vincent al prinsheerlijk aan het raam zien zitten, toen hij arriveerde nog het enige lege tafeltje in de hele zaak. Vanuit de serre heb je breeduit zicht op de Nieuwe Maas, op Katendrecht aan de overkant en de torens van de Kop van Zuid meer naar links. Daarom heette het hier vroeger natuurlijk Maaszicht.

Toch is de naam De Ballentent® die zoetjesaan de oorspronkelijk benaming verdrong, niet minder toepasselijk. Al kun je je afvragen of dat Ballentent® slaat op de voortreffelijke gehaktballen die hier van oudsher worden geserveerd of op het publiek, ongetwijfeld vaste jongens die hier in de buurt werken. Laten we het houden op een hoog Ralph Lauren-gehalte. Maar wat geeft het?
Alles bij elkaar is het een geanimeerde boel. Binnen (in de serre zit je natuurlijk al binnen, maar evengoed zit je tegen de vroegere buitenmuur en de rood-witte luiken van het douanekantoortje uit 1903 aan te kijken; pas daarachter ben je echt bínnen) zijn alle stoelen en alle barkrukken bezet. Er wordt hard gepraat en hard gelachen, alles op zijn Rotterdams. Tussen de tafeltjes door laveren de obers met volle bladen. Het lijkt wel of het weekend al is begonnen.

VARENSGASTEN, JANTJES EN SJOUWERS
Aan de kade ligt een kustvaarder waarop mannen met een loskraan in de weer zijn. Over de rivier varen watertaxi’s heen en weer, maar dit is allemaal niets vergeleken bij de bedrijvigheid zoals we die kennen van oude Polygoonjournaals en de foto’s van Cas Oorthuys. Scheepspersoneel, varensgasten, jantjes, sjouwers en havenwerkers behoorden vroeger tot de clientèle van De Ballentent® — een enkele havenbaron wellicht. Als dat al romantisch was, dan is die romantiek nu wel verdwenen. Maar als je de blik naar binnen wendt, lijkt het of er in De Ballentent® toch iets van is blijven hangen.
De stoere gerechten op de kaart helpen die indruk versterken. De beroemde bal gehakt natuurlijk die zich voordoet in de verschijningsvormen met zonder iets (€ 3,80), met brood (€ 4,50), met frites (€ 6,70) en met brood, paprika, champignons en uien (€ 7,20) en met frites, paprika, champignons en uien (€ 9,20); laatstgenoemde varianten heten onderscheidenlijk bal gehakt De Ballentent® met brood en bal gehakt De Ballentent® met frites. Alles duidelijk. (Extra pindasaus wordt in alle gevallen geleverd voor € 0,80.)
Ook de andere onderdelen van de kaart zijn lekker overzichtelijk: verschillende uitsmijters, verschillende omeletten (op de kaart ‘omlet’ geheten, Rotterdams denk ik), stokbrood met een veelheid aan beleggingsmogelijkheden en pannenkoeken, ook weer in drie variaties.

PORTIES VOOR BOOTWERKERS
De hoofdgerechten hebben datzelfde ongenaakbare: we zien captain’s dinner (€ 11), wiener schnitzel (€ 11,50) en kalfslever met spek & uien (€ 12,50) — echt eten voor als je net het dek hebt geschrobd.
Vincent neemt de gebakken kabeljauwmoot; ik zou eigenlijk de gebakken mosselen willen, maar die zijn er niet. Kippenlevertjes dan maar en niet met brood want dat hebben we thuis ook, maar met frites. Het is maar één keer per dag lunchtijd, nietwaar?

De borden die wat later op tafel worden gezet, bevatten porties die geheel conform de ambiance aan bootwerkers doen denken. Heerlijk, die kippenlevertjes met gebakken ui en champignons, gegarneerd met wat plukjes sla, tomaat, komkommer en een stuk zure bom. (Met brood kosten ze € 8,70, ik weet niet op hoeveel meer de frites me zijn komen te staan.) Vincent had zijn bord eerder leeg dan ik, dus dat stuk vis was ook wel in orde.

Intussen is het gestopt met regenen en loopt de zaak snel leeg. Er moet kennelijk toch ook nog worden gewerkt op deze laatste dag van de week. Wij drinken nog een glas witte wijn tot het ineens tot me doordringt dat ik dit stukje moet schrijven. Vincent had het maar makkelijk: die had zijn foto’s allang gemaakt.